Een hoogleraar in de revalidatie aan het woord

‘Als je geneeskundestudenten vraag wat een revalidatiearts doet, blijft het vaak lang stil. Soms krijg je te horen dat zo’n arts waarschijnlijk een veredelde fysiotherapeut is of in het verpleeghuis werkt. Binnen de studie geneeskunde zijn we niet echt in de picture.’ Dat is de ervaring van Clemens Rommers, revalidatiearts en sinds 1 maart dit jaar buitengewoon hoogleraar revalidatiegeneeskunde aan de Universiteit Maastricht. Als onderwijscoördinator stoort hij zich al langer aan het feit dat de revalidatiegeneeskunde een ondergeschoven kindje is binnen het medisch onderwijs. Met zijn nieuwe leerstoel, die uniek is in ons land en waarvan hij zelf de initiatiefnemer is, wil hij zijn vakgebied een prominentere plaats toebedelen binnen het curriculum.

Meeloopdag

De voortrekkersrol die Rommers speelt, werd vorig jaar bekroond door de vereniging van revalidatieartsen VRA, die hem daarvoor onderscheidde met de allereerste onderwijsprijs van de vereniging. Zo organiseert hij al jaren workshops voor studenten geneeskunde, maakt hij voor deze doelgroep als enige revalidatiearts vragen voor de landelijke voortgangstoetsen geneeskunde en is hij de initiatiefnemer van de zogenaamde meeloopdag. ‘Studenten mogen zich via de VRA opgeven om een dag mee te lopen met een revalidatiearts, zodat ze kunnen zien hoe leuk ons vak is.’ Als hoogleraar gaat hij zich volop wijden aan het ontwikkelen van revalidatiegeneeskundige onderwijsproducten. ‘Zo moet er meer scholing komen over het houdings- en bewegingsapparaat. De kennis daarover die studenten nu opdoen, is bedroevend. Bijvoorbeeld toekomstige huisartsen kunnen van die extra kennis eveneens profiteren. Immers 30 procent van hun patiënten kampt met problemen aan dat houdings- en bewegingsapparaat.’

Revalidatie Kennisnet

Rommers’ ambitie is om naast Maastricht ook de onderwijscoördinatoren revalidatiegeneeskunde van de zeven overige medische faculteiten in Nederland te bedienen. Hij heeft binnen Revalidatie Kennisnet al een besloten groep aangemaakt. ‘Dat medium werkt heel prettig. Je kunt daar onderwijsmateriaal neerzetten en gezamenlijk beoordelen. Maar om die samenwerking verder gestalte te geven, zou ik wel financiële steun kunnen gebruiken van de VRA en/of Revalidatie Nederland. Daarmee kan ik een onderwijskundige inhuren die mij bijstaat bij de ontwikkeling van die producten, waarbij we ook denken aan e-learning. Uiteindelijk doel is dat we zeer goed opgeleide revalidatieartsen krijgen. En dat begint al tijdens de studie geneeskunde.’

Ambassadeursfunctie

Met de extra aandacht voor revalidatiegeneeskunde binnen het onderwijs wil Rommers studenten enthousiasmeren voor dat vak. ‘Gelukkig krijgen we de opleidingsplaatsen tot nu toe wel gevuld, maar de spoeling is af en toe dun. Daarom moeten we toekomstige artsen ervan overtuigen dat het een prachtig en boeiend vak is, met een brede benadering gericht op zowel lichaam als geest.’ De hoogleraar zegt dat hij zich op zijn universiteit en in het universitair ziekenhuis dagelijks opstelt als een ambassadeur van de revalidatiesector. ‘Die ambassadeursfunctie is niet alleen een taak van de universiteiten. Mijn adagium is dat alle revalidatiemedewerkers in ons land die functie ter harte moeten nemen, om zo de revalidatie meer op een voetstuk te plaatsen.’