Een dwarslaesie is leverbaar in verschillende modellen. Je hebt incomplete, hoge, lage, en caudalaesies. En deze modellen hebben ook nog eens heel veel varianten, dus er is keuze genoeg! Ik zal proberen in het kort uit te leggen wat de voornaamste kenmerken zijn van de verschillende modellen.
De incomplete dwarslaesie is eigenlijk nog niet helemaal af. Daarom heet-ie ook zo. Dus dan heb je al een dwarslaesie, is-ie ook nog niet eens compleet. Als ik er zo een had, zou ik me zeker gaan beklagen bij de leverancier!
De hoge dwarslaesie is het topmodel! De Ferrari onder de dwarslaesies. Met name de complete variant, daar zit echt met alles op en aan. Mensen met zo’n laesie verdienen dan ook het grootste respect. Maar gek genoeg worden ze vaak behandeld alsof ze niet goed snik zijn. Volkomen ten onrechte natuurlijk, want degenen die ik ken zijn juist enorm snik!
De caudalaesie. De wat?!? De caudalaesie. Dat is het model dat niemand kent omdat je hem aan de buitenkant niet kunt herkennen als een dwarslaesie. Maar het is er wél één. Het enige verschil is dat je er meestal geen rolstoel voor nodig hebt, en dat je argwanend wordt aangekeken als je de auto op een gehandicaptenplaats parkeert.
En als laatste de lage dwarslaesie. Het middenklassertje, de Opel Astra onder de dwarslaesies. Dat zijn die lui die je altijd op tv ziet omdat ze hip en stoer willen zijn. Basketballen, bergen beklimmen, bungeejumpen, diepzeeduiken, dat is wat ze de hele dag lijken te doen, maar diep van binnen zijn het ook gewone mensen hoor. Althans, de meesten.
Zelf beschik ik over het lage model, maar ik kom niet op tv want ik ben te lui voor al dat gedoe. Nu ik er zo over nadenk mag ik eigenlijk helemaal niet mopperen over mijn type dwarslaesie, en dat ga ik ook niet doen. Maar toch loopt-ie voor geen meter.
BURUGO
BURUGO schrijft relativerende columns over het leven met een dwarslaesie. Volg hem ook op facebook.
Gerelateerde blogs
Van spreekkamer naar bestuurskamer
Een meter vijfendertig
