Cochrane Corner
Gedurende de COVID-19 pandemie werd duidelijk dat telerevalidatie mogelijk is, maar investering en kennis vaak nog missen om dit adequaat toe te passen. In bredere zin is de gedachte dat uitbreiding van deze therapiemogelijkheden bijdraagt tot het eerder, langer en/of goedkoper begeleiden van patiënten.
Auteur
H.W.E. (HELENA) HUIJSMANS MSC
Arts in opleiding tot revalidatiearts, Rijndam Revalidatie Rotterdam
Wat is de onderzoeksvraag?
Wat zijn factoren die de organisatie en het aanbod van telerevalidatie beïnvloeden?
Hoe werd dit onderzocht?
Verscheidene databases zijn tot 16 juni 2021 doorzocht op kwalitatieve studies die de ervaringen, perceptie en houding van patiënten, therapeuten, artsen en andere belanghebbenden jegens telerevalidatie exploreerden. 223 studies werden geïncludeerd en een steekproef van 53 studies werd geanalyseerd. 15 bevindingen werden ingedeeld op een hoog (8), matig (5) en laag (2) betrouwbaarheidsniveau.
Belangrijkste resultaten
- Telerevalidatie geeft patiënten meer grip op hun revalidatieproces, wat bijdraagt aan het bereiken van de persoonlijke revalidatiedoelen.
- Belangrijke factoren voor het laten slagen van een therapievorm in de thuissituatie is goede begeleiding in het opstarten van therapie aan huis, steun van familie en therapeuten en geringe aanwezigheid van comorbiditeit. Ook wordt aangeraden altijd te combineren met een aantal therapieën op locatie van de therapeut.
- Patiënten zien de onderzochte therapievormen als makkelijker en minder storend binnen de dagelijkse bezigheden, het gevoel van privacy kan tegelijk vergroot (thuis kunnen blijven) én verkleind (tonen van eigen omgeving) worden.
- Online revalidatiebehandeling had zowel een positieve als negatieve invloed op de patiënt-zorgverlener relatie. Sommige patiënten voelden zich verlaten door de zorgverlener en andere patiënten hadden het idee langer in contact te blijven met de zorgverlener(s) wanneer werd overgegaan op telerevalidatie.
- Patiënten en zorgverleners zien telerevalidatie als een mogelijkheid revalidatie voor een groter publiek beschikbaar te maken en houden, met name wanneer grote afstanden afgelegd moeten worden voor therapie, maar zien nog vaak obstakels in de beschikbaarheid van geschikte apparatuur, het gebruik van de apparatuur en het goed (laten) uitvoeren van oefeningen door de patiënt.
Consequenties voor de praktijk
Bovenstaande bevindingen tonen dat telerevalidatie bijdraagt aan de beschikbaarheid van revalidatie aan een groter publiek en door alle betrokkenen als een reëel middel wordt gezien om grootschaliger toe te passen. Patiënten ervaren meer regie over het revalidatieproces en het bereiken van persoonlijke doelen en ervaren de therapievormen als beter te combineren met het dagelijks leven. Obstakels hebben met name met investeringen te maken: in apparatuur, apps en scholing.
Aanbeveling
Laten we de investering maken telerevalidatie te implementeren en eigen te maken binnen de revalidatiezorg, zo sluiten we actief aan bij de manier waarop de huidige samenleving dagelijks communiceert.
Literatuur
Velez M, Lugo-Agudelo LH, Patiño Lugo DF, Glenton C, Posada AM, Mesa Franco LF, Negrin S, Kiekens C, Spir Brunal MA, Roberg AB, Sarmiento KM. Factors that influence the provision of home-based rehabilitation services for people needing rehabilitation: a qualitative evidence synthesis. Cochrane Database Syst Rev 2023;2(2):CD014823. Doi:10.1002/14651858.CD014823.
Gerelateerde artikelen NTR
Patiënten met post-COVID syndroom worden zieker van inspanning
Nazorg en langetermijngevolgen van COVID-19; interim-analyses tot 12 maanden na ziekenhuisontslag in het CO-FLOW cohort
Post-COVID syndroom bij kinderen: klachten en behandelstrategieën
Persoonsgerichte, integrale nazorg voor het post-COVID syndroom
Gerelateerde artikelen Revalidatie Magazine
Van kinderzorg naar volwassenzorg: ‘Zorg voor een soepele overgang en geen harde knip’
Cirkels van Nabijheid leren Iris haar grenzen aan te geven
Door mindfulness luistert Liesbeth beter naar haar lichaam: ‘Cadeautje voor mezelf’
